دلنوشته هایی برای پسرهای گلم نصیر و صالح

                   امروز پنجشنبه 1390/10/29 ساعت 12 ظهر از بیمارستان مرخص و به همراه بابایی و مامانی و عزیز اومدیم خونه                                (عزیز مادر به خونه خودت خوش اومدی )         وهمان روز وقتی من وتو خواب بودیم زلزله اومد و به خاطر شدتش من از خواب پریدم ، فقط از ترس جیغ میکشیدم ، دلم خیلی برای تو میسوخت  ، میترسیدم اولین روز زندگیت آخرین روز باشد به هر حال خدا به همه مان فرصت دوباره ای داد تا با هم زندگی را تجربه کنیم خدایا از تو ممنونم...